-
1 τύφω
τύφω, fut. ϑύψω, aor. ἔϑυψα, perf. τέϑυμμαι, aor. ἐτύφην, Rauch, Dampf machen, κηκὶς μηρίων ἐτήκετο κἄτυφε κἀνέπτυε, Soph. Ant. 996; rauchern, καπνὸν τύφειν, Rauch machen, Her. 4, 196; καπνῷ τύφειν μελίσσας, die Bienen mit Rauch vertreiben; auch καπνῷ τύφειν τὴν πόλιν, die Stadt mit Rauch und Qualm erfüllen, Ar. Vesp. 457. 1059. – In Rauch aufgehen lassen, bes. in langsamem Feuer verbrennen, versengen, pass. rauchen, schweelen, glimmen, τύφεται Ἴλιον, Eur. Troad. 146; δόμων ἐρείπια τυφόμενα, Bacch. 8; u. übertr., sich in langsamer Gluth verzehren, bes. von der Liebe, πόϑοις τυφόμενον γλυκὺ πῦρ, Mel. 13 (XII, 63); τύφεσϑε ὑποκαιόμενοι, 4 (XII, 92); τύφεται πῦρ ἐγκρύφιον, Philodem. 15 (V, 124), u. öfter in Anth.; τύφεσϑαι καὶ ϑυμιᾶσϑαι, Arist. meteor. 2, 5; τυφόμενος πόλεμος, ein glimmender, noch nicht völlig ausgebrochener Krieg, Plut. Sulla 6, u. a. Sp. – Verwandt mit ϑύω, fumus. – [Υ im aor. pass. ist kurz.]
-
2 τύφω
Aθῦψαι Hsch.
, Suid. s.v. ἀτυφία: [tense] pf. τέθῠφα dub. cj.in Crobyl.4 ( τέθαιφε cod.A Ath.), Plb.5.42.3 ([etym.] ὑπο-): —[voice] Pass., Arist.Mete. 362a7, Call.Del. 141, etc.: [tense] fut. τῠφήσομαι ([etym.] ἐκ-) Men.505: [tense] aor. ἐτύφην ([etym.] ἐπ-) Ar.Lys. 221: [tense] pf. τέθυμμαι ([etym.] ἐπι-) Pl.Phdr. 230a:—raise a smoke, D.37.36: c. acc. cogn., τύφειν καπνόν Hdt.l.c.: abs., smoke,ἐπὶ σποδῷ μυδῶσα κηκὶς μηρίων ἐτήκετο κἄτυφε κἀνέπτυε S.Ant. 1009
.II trans., smoke, τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷ (sc. τοὺς σφῆκας) Ar.V. 457 (troch.), cf. 1079 (troch.):—[voice] Pass., [μέλισσαι] καπνῷ τυφόμεναι A.R.2.134
; τυφόμεθα (v.l. -ούμεθα)ὑπὸ τοῦ καπνοῦ Jul.Caes. 310d
.2 consume in smoke, burn slowly,τυφέτω, καιέτω τὸν Αἴτνας μηλονόμον E.Cyc. 659
(lyr.);τ. τὸν χόρτον D.S.3.29
(as v.l. for πυροῦσι): metaph., Crobyl. l.c.:—[voice] Pass., smoke, smoulder,τύφεται Ἴλιον E.Tr. 145
(lyr.), cf. Ba.8; [χθὼν] καπνῷ κατερείπεται τυφομένα Id.Hec. 478
(lyr.);τυφέσθω Κύκλωψ Id.Cyc. 655
; λίνον τυφόμενον smouldering flax, Ev.Matt.12.20 ( = λ. καπνιζόμενον LXX Is.42.3): metaph., τυφόμενος πόλεμος smouldering, but not yet broken out, Plu.Sull.6; also of the fire of love,πόθοις τυφόμενον γλυκὺ πῦρ AP12.63
(Mel.), cf. 92 (Id.), 5.123 (Phld.), 130 (Id.), 11.41 (Id.). -
3 τύφω
τύφω, Rauch, Dampf machen; καπνῷ τύφειν μελίσσας, die Bienen mit Rauch vertreiben; auch καπνῷ τύφειν τὴν πόλιν, die Stadt mit Rauch und Qualm erfüllen. In Rauch aufgehen lassen, bes. in langsamem Feuer verbrennen, versengen, pass. rauchen, schwelen, glimmen; übertr., sich in langsamer Glut verzehren, bes. von der Liebe; τυφόμενος πόλεμος, ein glimmender, noch nicht völlig ausgebrochener Krieg -
4 τυφω
1) дымитьκηκὴς κἄτυφε (= καὴ ἔτυφε) κἀνέπτυε Soph. — жир (сжигаемых жертв) чадил и шипел;
τ. καπνόν Her. — разводить (сигнальный) дым2) выкуривать(τοὺς σφῆκας τῷ καπνῷ Arph.)
τῷ καπνῷ τ. ἅπασαν τέν πόλιν Arph. — наполнять весь город дымом3) зажигать, воспламенять или сжигать на медленном огне(τινα Eur. и τι Diod.)
ἐρείπια τυφόμενα Eur. — тлеющие развалины;τεθυμμένος (v. l. τεθειμένος и τεθηγμένος) ὠμῇ ξὺν ὀργῇ Aesch. — пылая яростным гневом;πόλεμος τυφόμενος Plut. — тлеющая, т.е. еще не разгоревшаяся война
См. также в других словарях:
τύφω — Α 1. σηκώνω καπνό («ἐσβάντες ἐς τὰ πλοῑα τύφειν καπνόν», Ηρόδ.) 2. (αμτβ.) βγάζω καπνό, καπνίζω 3. (μτβ.) α) περιβάλλω με καπνό («τῡφε πολλῷ τῷ καπνῷ [τοὺς σφῆκας]», Αριστοφ.) β) γεμίζω κάτι με καπνό («τῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ… … Dictionary of Greek
